การควบคุมยุงโดยวิธีทางพันธุกรรม (Genetic control)
เป็นเทคนิควิธีการชั้นสูง โดยการนำเทคโนโลยีเกี่ยวกับการตัดแต่งพันธุกรรมมาใช้ วิธีการนี้เป็นการทำให้โครโมโซมของยุงพาหะที่เราต้องการกำจัดเปลี่ยนแปลงไปไม่สามารถนำเชื้อได้ หรือทำให้ยุงไม่สามารถสืบพันธุ์หรือเพิ่มปริมาณได้ แต่ไม่ทำให้ยุงตายในทันที เช่น การทำให้ยุงตัวผู้เป็นหมัน โดยการผ่านกัมมันตรังสีหรือการใช้สารเคมีทำให้น้ำเชื้อตัวผู้กลายพันธุ์ วิธีการนี้จะได้ผลในการป้องกันกำจัดในระยะยาว แต่การใช้เทคโนโลยีนี้จะต้องใช้เงินทุนสูง และทำได้โดยหน่วยงานของรัฐหรือเอกชนที่มีเครื่องมือพร้อม การควบคุมยุงโดยทำให้ยุงเป็นหมันนี้จะมีความปลอดภัยต่อสัตว์เลือดอุ่น และไม่ทำให้เกิดปัญหาต่อสิ่งแวดล้อมและความเสียสมดุลต่อสิ่งแวดล้อม ปัจจุบันพบว่ามีแบคทีเรียบางชนิดทำให้ยุงเป็นหมันได้เองในธรรมชาติ
การปรับปรุงสิ่งแวดล้อม (Environmental mamagement)
การปรับปรุงสภาพแวดล้อมเพื่อประโยชน์ในการป้องกันกำจัดยุง เป็นการปรับปรุงสภาพแวดล้อมที่เราอาศัยอยู่ ให้ไม่เหมาะกับการเป็นแหล่งเพาะฟัก และแหล่งอาศัยของยุง วิธีการนี้เป็นวิธีการที่ง่ายมากในการดำเนินการ วิธีการดังกล่าวเช่น การเผาขยะ การระบายน้ำ การกลบถม การปรับระดับผิวดิน การลดแหล่งน้ำขังตามธรรมชาติ ฯลฯ หรือเป็นการนำสารบางอย่างใส่ลงไปในแหล่งน้ำแล้วทำให้สภาพความเป็นกรด-ด่างเปลี่ยนแปลงไป หรือเกิดความเป็นพิษเกิดขึ้น เช่น การใส่เกลือ หรือทรายอะเบทลงแหล่งน้ำขัง เป็นต้น การปรับปรุงสิ่งแวดล้อมเพื่อให้ได้ผลในการป้องกันกำจัดอย่างถาวรนั้นจำเป็นต้องใช้แหล่งเงินทุนที่สูง แต่ผลที่ได้จะควบคุมยุงพาหะได้อย่างมีประสิทธิภาพ
